ขุ. สุ. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 8 / 30

11.1.1 เพื่อให้ได้สุขในปัจจุบัน คนเราทุกคนล้วนปรารถนาความสุขความสุขที่แท้จริงที่ไม่มีความทุกข์เจือปนต้องเริ่มต้นที่การเจริญ ภาวนา อาจกล่าวได้อีกอย่างหนึ่งว่า การทำภาวนามีผลต่อการดำเนินชีวิตให้ประสบควา

มนุษย์ทุกคนต้องการความสุขที่แท้จริงและไม่ทุกข์ โดยศาสนาพุทธชี้ให้เห็นว่า การทำสมาธิและการดูแลจิตใจมีความสำคัญมากกว่าการมีวัตถุเพียงอย่างเดียว การทำภาวนาและการฝึกฝนจิตใจเป็นสิ่งสำคัญที่จะนำไปสู่ความสุข

11.2 อานิสงส์ของการเจริญภาวนา การฝึกใจให้เกิดสมาธิ โดยทำใจให้หยุดนิ่งอยู่ภายในกลางกายนี้ มีอานิสงส์ที่สำคัญ 5 ประการ คือ 1. ได้เข้าถึงความสุขที่แท้จริง 2. ได้ฌานสมาบัติ 3. ได้วิปัสสนา 4. ได้นิโรธสมาบั

การฝึกใจให้สงบภายในกลางกายมีอานิสงส์สำคัญ 5 ประการ ได้แก่ ความสุขที่แท้จริง, ฌานสมาบัติ, วิปัสสนา, นิโรธสมาบัติ และอายตนนิพพาน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าแสดงให้เห็นว่า ความสุขคือการเข้าถึงความสงบ สมาธิช่วยให

หมั่นสั่งสมภาวนามยปัญญา ปัญญาอันเกิดจากการเจริญสมาธิภาวนามามาก จะทำให้มีปัญญาเฉลียวฉลาด มีปฏิภาณไหวพริบ มีความคิดเฉียบแหลม สามารถศึกษาวิชาความรู้ในศาสตร์ต่างๆ ได้อย่างแตกฉาน สมบัติทั้ง 3 ประการนี้จะติ

การหมั่นสั่งสมภาวนามยปัญญาจะทำให้เราเป็นผู้มีปัญญาเฉลียวฉลาด สามารถเรียนรู้ศาสตร์ต่างๆ ได้ดี ทาน ศีล ภาวนา เป็นวิธีสร้างบารมีที่ง่ายและเป็นผลดีต่อเราทุกชาติ การทำทานเป็นก้าวแรกในการสร้างบารมี รวมถึงกา

ถือปฏิบัติเป็นประจำ ท่านจงสมาทานศีลบารมีข้อที่ 2 นี้ กระทำให้มั่นก่อน จงถึงความเป็นศีลบารมี หากท่านปรารถนา เพื่อจะบรรลุพระโพธิญาณ จามรี หางคล้องติดในที่ไหนก็ตาม ปลดขนหางออกไม่ได้ ก็ยอมตายในที่นั้น แม้

เนื้อหาพูดถึงความสำคัญของการปฏิบัติศีลและการออกบวชเพื่อตอบสนองต่อการพัฒนาบารมีที่นำไปสู่การบรรลุพระโพธิญาณ ผ่านการเปรียบเทียบค่านิยมต่างๆ และขั้นตอนในการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องซึ่งมีทั้งศีลบารมี ศีลอุปบา

อีกอย่างหนึ่งที่ต้องมีเวลางานมงคลคือน้ำมนต์ซึ่งถือว่าเป็นมงคลดังนั้นเมื่อรับพรจากพระภิกษุสงฆ์ แล้ว จึงนิยมมีการพรมน้ำมนต์เพื่อเป็นสิริมงคลแก่เจ้าภาพและผู้มาร่วมงาน เนื่องจากเป็นการขับไล่สิ่งไม่ ดีออกไ

น้ำมนต์ถือเป็นสิ่งมงคลในงานพิธี โดยเฉพาะเมื่อได้รับพรจากพระสงฆ์ จะมีการใช้น้ำมนต์เพื่อเสริมสิริมงคลให้แก่เจ้าภาพและผู้ที่มาร่วมงาน ซึ่งมีประวัติที่เชื่อมโยงกับสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในสมัยที่ท่านได้

“ความเป็นผู้รู้จักประมาณ ความไม่หลงติดอยู่ในโภชนะ เป็นความดี ด้วยว่าบุคคล ไม่รู้จักประมาณ ย่อมจมลงในอบายทั้ง 4 บุคคล ผู้รู้จัก ประมาณแล ย่อมไม่จมลงในอบาย4” 2.3.4 ขั้นตอนที่ 4 “ประกอบเนืองๆ ซึ่งความเป็

บทนำเรื่องการฝึกธรรมของพระภิกษุมีความสำคัญในการพัฒนาจิตใจและรู้จักประมาณในโภชนะ เพื่อไม่ให้หลงติดอยู่ในอบายทั้ง 4 ซึ่งมีความก้าวหน้าทางจิตใจขึ้นอยู่กับการตื่นรู้และการจัดสรรเวลาสำหรับการทำสมาธิ เทคนิค

เพื่อแลกเปลี่ยนความรู้ซึ่งกันและกัน โดยสรุปแล้ว สุตะ คือการหมั่นเข้าไปแสวงหาความรู้ สะสมข้อมูลธรรมะใหม่ๆ อยู่เสมอ เมื่อฟัง แล้วก็นำมาตรึกตรองตาม ถ้ามีปัญหา หรือข้อสงสัยใดๆ ก็ไม่ยอมปล่อยผ่าน หมั่นเข้าไ

สุตะคือการแสวงหาความรู้ทางธรรมะอย่างต่อเนื่อง โดยการฟังและสอบถามผู้รู้ ช่วยบำรุงจิตให้มีศรัทธาในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า การศึกษาธรรมะไม่เพียงแค่เพื่อประโยชน์ส่วนตัว แต่ยังเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นด้วย การสะส

นิสัย คือ ความประพฤติเคยชิน ที่เกิดขึ้นจากการย้ำคิด พูด และทำในสิ่งหนึ่งสิ่งใดบ่อยๆ นานๆ และเมื่อได้ตอกย้ำจนเกิดเป็นนิสัยแล้ว ไม่ว่าจะคิด จะพูด จะทำสิ่งใด มักมีแนวโน้มเป็นไปตามนิสัย เดิมนั้น ดังนั้นถ้

นิสัยคือความประพฤติเคยชินที่เกิดจากการย้ำคิดพูดทำ หากมีนิสัยดีจะทำให้มีโอกาสคิดพูดทำดี ในขณะที่ถ้ามีนิสัยไม่ดีจะมีโอกาสมีการกระทำไม่ดี การมีปัจจัย 4 ของพระภิกษุเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดนิสัยดีและไม่ดี ตัวอ

บทที่ 3 ธรรมชาติของชีวิตทางพระพุทธศาสนา 3.1 องค์ประกอบของชีวิต องค์ประกอบของชีวิตในที่นี้จะกล่าวถึง 4 ประเด็นคือ ขันธ์ 5, สัณฐานที่ตั้งและธรรมชาติของจิต, ขันธ์ส่วนละเอียด และขันธ์ตามทัศนะของพระมงคลเทพ

บทที่ 3 นี้นำเสนอเกี่ยวกับองค์ประกอบสำคัญของชีวิตในพระพุทธศาสนา โดยระบุว่ามนุษย์แต่ละคนมีองค์ประกอบที่เรียกว่า ขันธ์ 5 รวมถึงการแบ่งขันธ์เป็น 2 กอง คือ รูปขันธ์และนามขันธ์ ซึ่งนามขันธ์ประกอบด้วยจิตที่

ด้วยเหตุนี้พระสาวกที่ได้ตรัสรู้ตามพระพุทธองค์จึงมีคำเรียกว่า สาวกพุทธเจ้าบ้าง อนุพุทธเจ้าบ้าง สุตพุทธเจ้าบ้าง พหุสุตตพุทธเจ้าบ้าง หมายถึง ผู้ได้เข้าถึงพระพุทธเจ้าในตัวหรือเข้าถึงพระธรรมกายในตัว นั่นเอ

บทความนี้กล่าวถึงธรรมกายในแง่มุมของพระพุทธศาสนา โดยอธิบายว่า ธรรมกายเป็นบ่อเกิดแห่งรัตนะทั้งหมด และการเข้าถึงพระธรรมกายในตัวคือการเข้าถึงพระพุทธเจ้า ในประเด็นที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสกับพระวักกลิว

“เป็นคำกล่าวโดยความเคารพ” เมื่อกล่าวคำนี้จึงเป็นการแสดงความเคารพต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั่นเอง (4) พระศาสดา คำว่า ศาสดา แปลว่า ผู้อบรมสั่งสอน ในปัจจุบันใช้เรียกผู้ตั้งศาสนา (5) พระพิชิตมาร คำว่า พิชิตม

บทความนี้อธิบายคำต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เช่น พระศาสดา, พระพิชิตมาร, พระอรหันตอนันตชินะ, และความหมายของคำว่า 'นิพพาน' ซึ่งแสดงถึงการชนะกิเลสในการเข้าถึงความเป็นอรหันต์ เรื่องราวนี้มี

คือกิเลสน้อย สัตว์มีธุลีคือกิเลสมาก สัตว์มีอินทรีย์กล้า สัตว์มีอินทรีย์อ่อน....” จริตอัธยาศัยนี้เป็นสิ่งที่สัตว์โลกสั่งสมอยู่ในใจมาข้ามภพข้ามชาติ ดังนั้น โดยสรุปแล้ว สัตวโลกจึงหมายเอาการหยั่งรู้ใจของส

เนื้อหานี้กล่าวถึงจริตอัธยาศัยที่แตกต่างกันของสัตว์โลก ซึ่งถูกสั่งสมจากภพต่าง ๆ และต้องการการสอนธรรมที่ตรงตามจริตของทุกคน สิ่งที่เรียกว่าโอกาสโลก หมายถึงสถานที่อยู่ของสัตว์โลก รวมถึงจักรวาล พระสัมมาสั

หากต้องไปเกิดเป็นเปรตจะไม่เกิดเป็นขุปปิปาสิกเปรตและนิชฌามตัณหักเปรต, หากต้องไปเกิดเป็นอสุรกาย ก็จะไม่เกิดเป็นกาลกัญชิกาสูร, หากทำผิดหนักจนต้องตกนรก ก็จะไม่ไปเกิดในอเวจีนรกและโลกันตนรก ในชาดก 500 กว่าเ

เนื้อหานี้สำรวจถึงวิบากกรรมของพระโพธิสัตว์ที่เกิดขึ้นในอดีตชาติ รวมถึงความผิดพลาดที่พระองค์ได้กระทำและผลกรรมที่ตามมาซึ่งได้แก่การเกิดในสภาพที่ทุกข์ทรมาน เช่น การตกนรก และการเกิดเป็นสัตว์เดียรัจฉาน แม้

เรื่อยไป พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า “ภูเขาทองคำล้วน มีสีสุกปลั่ง ถึงสองเท่า ก็ยังไม่พอแก่บุคคล คนหนึ่ง” 1 ตัณหาจึงเปรียบเสมือนทะเลเพราะให้เต็มได้ยาก เรามักถูกสอนให้มองด้านดีว่า แก้วน้ำที่มีน้ำอยู่ค

บทความนี้นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับการดับตัณหาผ่านคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยยกตัวอย่างการเปรียบเทียบตัณหากับทะเลที่ไม่มีวันเต็ม การเข้าถึงพระนิพพานนั้นถูกแบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ สอุปาทิเสสนิพพาน และ

นักศึกษาจะได้เรียนหลักธรรมในหมวดสังคมศาสตร์อย่างละเอียดในวิชา GB 203 สูตรสำเร็จ การพัฒนาสังคมโลก, GB 304 สูตรสำเร็จการพัฒนาเศรษฐกิจและองค์กร, GB 406 สรรพศาสตร์ในพระ ไตรปิฎก และกลุ่มวิชาการทำหน้าที่กัล

การเรียนการสอนเน้นหลักธรรมที่เกี่ยวกับสังคมศาสตร์และวิทยาศาสตร์ ตามบทเรียนในหลักสูตรต่าง ๆ เช่น GB 203, GB 304, และ DF 101-404 นักศึกษาได้รับความรู้เพื่อความเข้าใจในชีวิตและการพัฒนาสังคม การศึกษาเหล่า

พระพุทธศาสนาจะเจริญรุ่งเรืองไปได้อีกยาวนาน และจะนำความร่มเย็นเป็นสุขมาสู่ตัวท่านและ หลานของท่านตลอดจนสังคมไทยและสังคมโลกด้วย 7.5 การบวชในพระพุทธศาสนา ลูก ในปัจจุบันการบวชในพระพุทธศาสนามี 2 แบบ คือ บวช

การบวชในพระพุทธศาสนาแบ่งออกเป็นสองประเภท ได้แก่ บรรพชา (การบวชเป็นสามเณร) และ อุปสมบท (การบวชเป็นพระภิกษุ) ในสมัยเริ่มต้นของพระพุทธศาสนาไม่มีสามเณร การผนวชครั้งแรกของเจ้าชายสิทธัตถะเป็นการบรรพชาที่เรี

จากตารางดังกล่าวจะเห็นความแตกต่างของเวลาในการสร้างบารมีลดหลั่นลงมาตามภูมิที่ปรารถนา หากปรารถนาภูมิใหญ่คือเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ต้องใช้เวลาสร้างบารมีนานมาก ส่วนภูมิที่ต่ำลงมา เวลาที่ต้องสร้างบารมีก็

บทความนี้สำรวจการสร้างบารมีที่แตกต่างกันตามภูมิที่ปรารถนา ตั้งแต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจนถึงพระสาวก โดยเน้นความสำคัญของการสร้างบารมีและพุทธพยากรณ์ที่ได้รับจากพระพุทธเจ้า นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงการบูชาพ

ในสมัยพระโกนาคมนสัมมาสัมพุทธเจ้า เศรษฐีชื่ออุคคะได้ให้ช่างทำ “เต่าทองคำ” แล้วนำมาปู บนที่ดินเพื่อซื้อที่สร้างวัด ในสมัยพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า เศรษฐีชื่อสุมนะได้ปูที่ดินด้วย “ทองแท่ง” เพื่อซื้อที่สร้

ในอดีต เศรษฐีหลายคนได้สร้างวัดเพื่อเผยแผ่พระพุทธศาสนา โดยใช้ทรัพย์สินล้ำค่า เช่น ทองคำ เพื่อสร้างศูนย์กลางของพระพุทธศาสนา ซึ่งมีจำนวนสาวกมากมายในแต่ละยุคสมัย เช่น การประชุมสาวกครั้งแรกในสมัยพระวิปัสสี

ขุ.จริยา ขุ.จ. ขุททกนิกาย จริยาปิฎก ขุททกนิกาย จูฬนิทเทส ขุ.ชา. ขุททกนิกาย ชาตก ขุ.เถร. ขุททกนิกาย เถรคาถา ขุ.เถรี. ขุ.ธ. ขุ.ปฏิ ขุททกนิกาย เถรีคาถา ขุททกนิกาย ธมฺมปท ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามคฺค ขุ.เปต.

ขุททกนิกายเป็นหมวดหนึ่งในพระไตรปิฎกที่รวมคำสอนต่างๆ ที่สำคัญและเกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนา เช่น จริยาปิฎก, ชาตก, เถรคาถา และหนังสืออธิบายต่างๆ ที่ช่วยในการทำความเข้าใจเนื้อหาเหล่านี้ นอกเหนือจากนั้น ขุท

ด้วยศีล สมาธิ ปัญญาเท่านั้น เพราะอำนาจของบุญที่สั่งสมไว้ดีแล้วนั้นจะบันดาลความสุข ความ สำเร็จให้ได้อย่างอัศจรรย์จนคนธรรมดาไม่อาจจะจินตนาการไปถึงลักษณะของผู้มีบุญในอดีตได้ ดังตัวอย่างของมหาเศรษฐีผู้ใจบ

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการสั่งสมบุญและผลของการมีบุญในอดีตผ่านตัวอย่างมหาเศรษฐี 6 ท่านในสมัยพุทธกาล ที่ได้แสดงให้เห็นถึงความสำเร็จและความสุขที่เกิดจากการมีบุญ พร้อมอธิบายโดยพระธรรมเทศนาของหลวงพ่อ